Mag-iwan ng Walang Bakas na Pangingisda

Roaring River State Park, Missouri: Nitong nakaraang weekend, gumugol kami ng oras sa pangingisda at paglalakad sa isang trout stocked, spring fed river sa Missouri. Ang Missouri State Parks ay nag-stock sa Roaring River ng hanggang 1,400 rainbow at brown trout sa mga abalang weekend para sa 600 plus angler na bumibisita at nagtatangkang manghuli ng kanilang unang isda o isang lunker. Mayroong higit sa 50 milyong mga mangingisda sa Estados Unidos, na ginagawa itong isa sa pinakasikat at pinakalumang sports. Sa napakaraming tao na lumalabas upang gamitin ang mga daluyan ng tubig ng bansa, ang paggamit ng mga kasanayan at ideya ng Leave No Trace ay maaaring magpagaan sa mga epekto na maaaring magkaroon ng mga mangingisda.

Ang ilang mga halimbawa ng mga epekto na karaniwang makikita sa mga lugar ng pangingisda ay; mga tasa ng pain at linya ng pangingisda na naiwan sa baybayin, mga laman ng isda na naiwan sa dalampasigan, at mga hindi itinalagang daanan na nabubuo sa mga sikat na lugar. Sa Roaring River State Park, ang pagiging maalalahanin sa ibang mga bisita ay ang pinakamahalaga kapag ang mga mangingisda ay malapit sa isa't isa at kung minsan ay halos magkabalikat kapag sila ay naghahagis sa tubig. Ang Mag-iwan ng Walang Bakas para sa pangingisda ay sumasaklaw sa maraming kaparehong epekto at diskarte na makikita mo sa anumang iba pang aktibidad sa labas, ngunit may ilang partikular na pagsasaalang-alang para sa mga mangingisda.

Kapag ang isang mangingisda ay tapos na o kailangang tanggalin ang monofilament fishing line mula sa kanilang reel, kailangan nilang tiyaking maiimpake ito. Ayon sa US Forest Service, ang monofilament fishing line ay tumatagal ng 500 taon upang mag-photodegrade. Ang linya ng pangingisda ay maaaring maging isang panganib sa pagkagambala sa parehong wildlife at mga taong lumalangoy o gumugol ng oras sa baybayin. Ang paggamit ng lead para sa mga sinker o jig ay maaaring makaapekto sa wildlife kapag ang mga agila, loon, heron, at iba pang mga ibon ay nakakain nito at dumaranas ng pagkalason sa lead. Sa pagitan ng 1980 at 1996, natagpuan ng Raptor Center ng University of Minnesota ang pagkalason sa tingga sa 138 sa 650 na mga agila na ginagamot. Sa halip, ang paggamit ng lead, hindi kinakalawang na asero, lata at bismuth ay maaaring maging isang mas mahusay na alternatibo.

Noong nakaraan, ang mga mangingisda ay karaniwang nagtatapon ng mga lamang-loob ng isda sa kakahuyan o iniiwan ang mga ito sa mga bato para kainin ng wildlife. Ang pag-iwan ng mga lamang-loob sa baybayin ay maaaring maging isang problema dahil umaakit ito ng mga hayop tulad ng mga oso sa mga sikat na lugar, pati na rin ito ay hindi magandang tingnan at amoy. Ang inirerekomendang pagsasanay ay ang pag-impake ng mga lamang-loob sa isang zip lock bag at dalhin ang mga ito sa bahay para itapon. Kung ang pag-iimpake ng mga lamang-loob ay hindi isang opsyon, kung gayon ang pagtatapon ng malalim na tubig, paglipat ng tubig na pagtatapon, o paghuhukay ng isang butas upang ilagay ang mga ito ay inirerekomenda. Ang whirling disease ay isang kondisyon na nakakaapekto sa nervous system ng rainbow o cutthroat trout sa pamamagitan ng pagkawala ng kanilang pakiramdam ng direksyon. Kung naapektuhan ng umiikot na sakit ang mga isda sa iyong lugar, huwag gamitin ang malalim na tubig o mabilis na gumagalaw na pagtatapon ng tubig dahil ang mga lamang-loob ay maaaring kumalat sa sakit.

Salamat sa pagbabasa at tandaan na maging tulad ng Bigfoot!

sina Pat at TJ-